INVIVO LYRICS

1. Dogma

Manifestar e comezar de novo
Medrarán sempre, resentimentos
Desolación tras dos espellos rotos
Cruel obriga á repetición

Manifestar, pór outra vez cara
Manifestar, reacción
Manifestar, sen importar distancias
Manifestar, revolución

Dogma

Repetir é cometer un erro
Perdoar, eles non puideron
Soños mudan en esperanzas rotas
Esperanzas que rompan o teu dogma

Manifestar, pór outra vez cara
Manifestar, reacción
Manifestar, sen importar distancias
Manifestar, revolución

Opresión, sangue, suor e paro
insubmisión, medrar na rúa
toda vida sobre o cravo ardendo
pouca sorte, baixo este signo

Dogma

2. 1940

1, 9, 4, 0

Quen nos fixo chegar aquí?
Por que sempre perdemos nós?
Non entendo por que pasou
Hoxe sufrimos esta represión

Como cebarse no perdedor
Sobre a madeira como un trofeo
Ergo a mirada e clamo ao ceo
Na cuneta ábrese o peito

O ventou foise, a carne sementou
A cruz elévase, Europa arde

Tento fuxir
E vivir desterrado
Agardando outro final
Que non sexa atormentado

Atrás quedan meus irmáns
Serán fusilados
Deixar amante e fogar
A mans do violador

O ventou foise, a carne sementou
A cruz elévase, Europa arde

1, 9, 4, 0

Bandeira da conspiración
Cega un febril desexo
Dar liberdade á disección
Presaxio dese longo inverno

Ábranse os medos
Derradeira lección do mestre
A herba non medra máis
E Atila remata a gusto

O ventou foise, a carne sementou
A cruz elévase, Europa arde

1, 9, 4, 0

3. Vox Dei

Vexo medrar procreos, fobias do mal maior
Pasivos devorados, arredor

Fermosa aberración, anega as propias veas
Sorrisos desgraciados, nesa visión

Comprende ben, aprende a desgarrar
Ficción indestrutible, non natural

Deciden puritanos: aborto é inmoral
Non así a tiranía e poder fusilar

Por que esa ira, por que señor
O ben non chega, coa resurrección

Un mundo baixo fobias, separando
Comercio da moral, control dende o altar

Bestas sobre esa copa convidan a brindar
Beben seu sangue non é casual

EST.

Expulsados por non ter fe, sen nada que nos salve
Abrasados por non crer, pastores piden sangue

Chagas que non se selan, imaxes do fatal
Reclaman subsistencia, cal é a misión?

Abuso a menores, violación silenciada
Que mandamentos dis que temos que cumprir?

Apestan rezos falsos, cando a mentira é arte
A túa caridade puro interese

Asisten condenados, no corredor da morte
Detesto a idea que tes do perdón

4. Desorde

Cicatrices escriben máis
Que mil discursos
Tomar alento (aperta as mans)
Crear desorde

Tanto que gañar, tanto que sufrir
Tanto que manter: poder defender

Reto diario, caer e erguer
Xeitos de vida
Barro amado que morder
Crear desorde

Tanto que gañar, tanto que sufrir
Tanto que manter: poder defender

Tantos camiños pechados por lei
Tantas mentiras
Marca a distancia superficial
Quebrar cadeas

Treboada marca o son
Canción eterna
É resistencia, é devoción
Crear desorde

5. Aislado

Luché con toda mi energía
incluso me arrastré a sus pies
Amenazante
Aislado al fondo estarás bien
Confié en la suerte, me fue esquiva
Lo cierto es que me equivoqué
Del todo ausente
Aislado al fondo

Bastó leve reacción
Esfuerzo inútil
Marcó su territorio

Obedece, traga saliva
Pagando el precio por perder
Mediocridad desmerecida
Aislado al fondo estarás bien
Vagué sin rumbo a la deriva
la suerte viaja del revés
realidad enrarecida
Aislado al fondo

Bastó leve reacción
Esfuerzo inútil
Marcó su territorio

Atreverse, dispuesto a responder
No debes fingir
Al provocarte su desprecio, depende de ti

Este no puede ser mi último gran shok interno
Mi intención es evitar que permanezca dentro
Falló… atrévete a caer
Te puedes rendir o puedes afrontar tus miedos
No debes fingir
Dispuesto a responder

Quizás el tiempo me esclaviza
Todos los sueños retendré
Busco un refugio
Aislado al fondo estarás bien
Vela una sombra adormecida
No es el momento, aguardaré
Cicatrizando las heridas
Aislado al fondo estaré…bien

6. Malas Influencias

Pase sen chamar, o conto xa me soa
Que vistas nos da dende o cadalso
Vita brevis, as cartas van marcadas
Pan duro a mascar, cal foi o xogo limpo?

Pensar que todo pode estar baixo control
Pensar que a máquina non crea confusión
Mal! percepción
Mal! transmisión

Necesitan máis que manter rutinas
Ritos mortos cren e din estar con vida
Delirios letais perden a partida
A furia sen lei marca a saída

Vicios por purificar, demostra a valía
Achégate a xogar, sen protección
Eternidade, salta sen medo
No formigón... sen dirección

A realidade non está onde a queren ter
Abre as portas ven, atreve a entender

Quen vai gritar?, son estes os teus fillos
Maduran sen ti , quen o diría
Milagre por fin, as masas nunca opinan
Quédalle moi ben o xugo da mentira

7. Éxodo

Mirar e non ver, xulgar sen saber
Afán por coller, todo teu sempre

Cuestión que negar, tempo por perder
Dente que trabar, suma segue

Así enganan aos cegos, con ameazas vivas noutros tempos
Así marca a penumbra, quen ve dun ollo gaña a partida

Na memoria, noutra versión, na que non se pode contar está a razón
Aprender, superación, saber diferenciar o real da ficción

Foron medrando, cada vez pensando peor
Foron mudando, á sombra do protector

Necios triunfarán, sempre foi igual
Torpe convicción, parodia irreflexión

Tensar moito máis, sempre rompe igual
Pensar é perder, indecisión

Así estafan aos mudos, verbas baleiras baixo a lei do silencio
Así sinalan os mancos, dedos apuntan acaban disparando

Na memoria, noutra versión, na que non se pode contar está a razón
Aprender, superación, saber diferenciar o real da ficción

Foron calando, nada que obxectar
Foron sinalando, conseguiron medrar

Na memoria, noutra versión, na que non se pode contar está a razón
Aprender, superación, saber diferenciar o real da ficción

8. Odisea

Busco a certeza que me fixo renegar
Busco o reflexo e non existe
O tempo pasa non acabo de empezar
Vexo un futuro consumido

[Mira:] sinto que non poderei chegar

Lévame lonxe, lévame xa
Quero chegar a ese lugar
Lévame lonxe, lévame xa
Esta odisea xamais acaba

O tren da vida pasa sen parar
Ante o balance dos meus recordos
Que atormentan sen deixarme en paz
Hai moito perderon sentido

[Mira:] sinto que non poderei chegar

Lévame lonxe, lévame xa
Quero chegar a ese lugar
Lévame lonxe, lévame xa
Esta odisea xamais acaba

Lévame, Lévame

[Mira:] sinto que non poderei chegar
[Debo:] tempo que non vou recuperar

Lévame lonxe, lévame xa
Quero chegar a ese lugar
Lévame lonxe, lévame xa
Esta odisea xamais acaba

9. Por Sempre

Media batalla puideches gañar
Pero outra media perderás
Sen opción a poder decidir marcado

Son preguntas sen resposta dos postrados ante as portas
Do paraíso limpo, sen dereitos adquiridos
Sanción por acción, son os vales asumidos
Portar a cruz, condénate por sempre

Froita do mal que ben soubeches tragar
Inocencia cortada, un cabrón quixo gozar
Foron regras duras difíciles de acatar
Desconfianza dos que queren vivir en paz

Notar o alento de quen te quere atrapar
Erro pagado, as garras oprimen
Non hai nada que soñar para quen non pode durmir
Acusado nos medios non poderás persuadir

Quebra a barreira obrigándote a enfrontar
Se non chega o fin, sempre hai contas que saldar

Destino cruel un capricho do creador
Futuro inxusto, imposible acometer
Non hai tempo que gañar cando só queda sufrir
Historia amarga condena á repetición

10. Ser-AhÍ

Me he entregado a una ilusión
He vuelto a cometer el mismo error
Vuelve el vacío y el dolor
Con lo perdido en mi interior

¿No lo ves? ¿no quieres ver?
¿No lo ves? ¿no quieres ver?
Cada gesto, cada vez
Entregar, este ser

Te he dado tanto que ya no queda nada
Te he dado todo y no me queda nada
De lo que he sido, no queda nada
De lo que he sido, no queda nada

Me cuesta tanto no mirar más atrás
Llegar a comprender por qué te vas
Enloquecido por no encontrar razón
He sucumbido sin remisión

¿No lo crees? ¿No quieres creer?
¿No lo crees? ¿No quieres creer?
Si es posible, ¿por qué temer?
Nadie gana sin perder

Volvería a equivocarme, volvería a ir tras de ti
Volvería a abandonarme, al ser que he puesto ahí

Volveré a equivocarme, volveré a ir tras de ti
Volveré a abandonarme, al ser que he puesto ahí

Intento rehacerme
Volver a empezar
Crear un nuevo ser
Y no fallar

Te he dado tanto que ya no me queda nada
Te he dado todo y no me queda nada,
No, queda nada
De lo que he sido no queda nada

11. Marcas Que Abrasan

Teus ollos nos meus: soporta a presión
Túa mente miña: golpea no cicel
Dubidar: pensar é perder
Non quero señor, por favor!

Deber e coacción
Sen xustificación
Obrigar, enfrontar sen razón
Benvida a dor
Sen saber por que
Marcas que seguen abrasándome

Nova era de agresión, deixa o fogar
Vives nel e non o podes comprender
Así é entrar e derramar
Sangue e razón, sangue e razón

Deber e coacción
Sen xustificación
Obrigar, enfrontar sen razón
Benvida a dor
sen saber por que
Marcas que seguen abrasándome

Roce confusión, vinganza, pavor
Foron medrando en min, foron medrando
As mans molladas unha vez máis
Saltar a liña, rachar a lucidez

Marcas que non deixan de abrasar







INVIVO LYRICS