HEIDEVOLK LYRICS

1. Hagalaz

Wunjo, Othala, Ehwaz, Naudiz
Wunjo, Othala, Ehwaz, Naudiz
Ansuz, Thunraz, Tiwaz, Wodanaz

Wodan, hoort mijn woorden op de wind
Spreek tot mij nu het noodweer mij verblindt
Leer mij de woorden, geef mij de kracht
Ik rits nu de runen en roep om uw macht
Hagalaz, verwoestende storm
Het noodlot nabij

Wodan, hoort mijn woorden in de nacht
Leer mij te strijden, van angsten bevrijden nu t onheil naar mij lacht
Wijs mij de zege, werp nu uw speer
Schenk mij uw woede, het vuur van weleer
Met Donar en Tiwaz' beschermende kracht
Zal ik niet schuilen maar strijd door de nacht

Wunjo, Othala, Ehwaz, Naudiz
Ansuz, Thunraz, Tiwaz, Wodanaz

Hier zal ik niet sterven, verbijt ik de pijn
En draag ik mijn lijden tot het voorbij zal zijn

Wunjo, Othala, Ehwaz, Naudiz
Ansuz, Thunraz, Tiwaz, Wodanaz

De storm raast voort
Verblindt en bevreest
Woedt in mijn wezen
Lichaam en geest

Maar in mijn handen
Klamp ik het zwaard
Gewijd aan de hoge
Laat mij onvervaard

En ooit zal ik vallen
In gevecht met de tijd
Maar eerst zal ik strijden
Voor ik naar ginder rijd

Niet deze nacht

Wunjo, Othala, Ehwaz, Naudiz
Ansuz, Thunraz, Tiwaz, Wodanaz

Aan het einde van mijn krachten zie ik ze staan:
Alle runen die ik voor mijn ogen zag
Die ik in de stenen kerfde opdat ik straks
Tot aan het einde der tijden zal bestaan

Wunjo, Othala, Ehwaz, Naudiz
Wunjo, Othala, Ehwaz, Naudiz
Ansuz, Thunraz, Tiwaz, Wodanaz

2. Drink Met De Goden (Walhalla)

Sinds de dag van mijn bestaan
Leerde ik de zege volgen
Nam het zwaard van vader aan
En vulde mijn leven
Met vieren en vechten
Geen pul kon mij besten
Bodemloos, tomeloos
De roes der zege dreef me voort

Onstuimig en in strijd gedoopt
Ik ken geen angst voor de dood
In de hal waar mede vloeit

Drink ik met de goden
(Walhalla)
Feest ik in hun hallen
(Walhalla)

Ik nam haar hand
Zij gaf mij nieuw leven
Daar op mijn vaders land
Daar vond ik de vrede
En in de grote hal
Vertelden wij verhalen
Van zege en van strijd
De roem van onze daden

Het volk verhaalt van onze faam
En nageslacht draagt mijn naam
In de hal waar mede vloeit

Drink ik met de goden
(Walhalla)
Feest ik in hun hallen
(Walhalla)

Sterk tot het einde
Staand tot aan de laatste man
Ik botvier mijn lusten
Niets dat mij weerhouden kan

Oh drink met de goden en feest in hun hallen
Oh drink met de goden en feest in hun hallen
Oh drink met de goden en feest in hun hallen
Oh drink met de goden en feest in hun hallen

Ziet deze strijder hoort hem nu aan
Hij kerfde zijn sage, zijn levensverhaal
Zocht steeds naar de zege, ver van zijn land
En danste door steden die hij had verbrand

Urth spon haar draden en bracht hem weerom
Hij vond zijn bestaan alwaar hij ooit begon
Omringt door zijn sibbe, bij 't vuur van zijn haard
Vond hij de vrede en rustte zijn zwaard

En als ik val, in mijn laatste strijd
Word ik door Walkuren geleid

En drink ik met de goden
(Walhalla)
Feest ik in hun hallen
(Walhalla)

(Walhalla)
Sterk tot het einde
(Walhalla)
Staand tot aan de laatste man
(Walhalla)
Ik botvier mijn lusten
(Walhalla)
Niets dat mij weerhouden kan

3. Klauwen Vooruit

In vlucht ver boven de heide
Een verenpak van glanzend zwart
Snijdend door de noordenwind
Het einde van zijn voortbestaan zien te vermijden

Rauw gezang (Rauw gezang)
En klauwen vooruit (Klauwen vooruit)
Ongenaakbaar als de fierste wolf
Rauw gezang (Rauw gezang)
En klauwen vooruit (Klauwen vooruit)
Reist de raaf tussen droom en werkelijkheid

Lijkenpikker, boodschapper of gids
Onwaarschijnlijk pact uit nood ontstaan
Waar de mensheid telkens faalde
Vond de wolf zijn kompaan
En besloot zijn prooi te delen

Rauw gezang (Rauw gezang)
En klauwen vooruit (Klauwen vooruit)
Ongenaakbaar als de fierste wolf
Rauw gezang (Rauw gezang)
En klauwen vooruit (Klauwen vooruit)
Reist de raaf tussen droom en werkelijkheid

Oh, huilende meester van het woud
Die blind'lings op de lucht vertrouwt
Uw pact zal nooit verloren gaan
Zolang er dag en nacht bestaan
Gedreven door het jachtinstinct
Een krijs die door de bomen klinkt
Gedeelde buit versterkt de band
Als de wolf met de raaf weer samenspant

Rauw gezang (Rauw gezang)
En klauwen vooruit (Klauwen vooruit)
Ongenaakbaar als de fierste wolf
Rauw gezang (Rauw gezang)
En klauwen vooruit (Klauwen vooruit)
Reist de raaf tussen droom en werkelijkheid

4. Schildenmuur

Broeders, zusters sluit nu aan
In het uur der zege
Luidt de hoorn de dag breekt aan
In het uur der strijd

Schild aan schild voor 't vaderland
In het uur der zege
Breek de aanval, houdt nu stand
In het uur der strijd

En wij zingen
Van eer en woede in t gevecht
Een veld gedoopt in s vijands bloed
En t hart vervuld van heldenmoed

Pijlenstorm ontneemt hun zicht
In het uur der zege
Zwaard doorsnijdt het ochtendlicht
In het uur der strijd

Krijgers zingt de goden eer
In het uur der zege
Walkuren dalen op ons neer
In het uur der strijd

En wij eren
Zij die vielen in t gevecht
Zonen van de woeste grond
En dochters van de morgenstond

En wij drinken
Op broederschap en heldendaad
De wederkeer naar huis en haard
Waar vrouwe wacht met gouden haar

5. De Strijd Duurt Voort

Hier zal ik leven
Hier zal ik sterven
Hier zal ik zij aan zij blijven staan
Eén voor de eer en
Eén voor de glorie
Tot ons de moed en kracht zal vergaan

In mijn regiment kijk ik om me heen
En voel me meer dan ooit alleen
Weer een dag vol van bloed, weer een nacht vol met pijn
En morgen zal steeds weer hetzelfde zijn
'T Is dezelfde dag op een andere tijd
Verwrongen, verwoestende werkelijkheid
En voort duurt de strijd

Ik verzamel de moed, de wanhoop nabij
En toon ik voor één keer de duivel in mij
Nog eenmaal de waanzin en pijn tegemoet
Zoals ook mijn vijand het voelen moet

Hier zal ik leven
Hier zal ik sterven
Hier zal ik zij aan zij blijven staan
Eén voor de eer en
Eén voor de glorie
Tot ons de moed en kracht zal vergaan

Hier zal ik leven
Hier zal ik sterven
Hier zal ik zij aan zij blijven staan
Eén voor de eer en
Eén voor de glorie
Tot ons de moed en kracht zal vergaan

Aan het einde van mijn tijd
Ligt mijn laatste zekerheid
Nu ik sterven zal ben ik ervan bevrijd
Maar voor eeuwig duurt de strijd

Dit is dan mijn eind
Er rest mij geen tijd
Ik geef dus maar toe aan de werkelijkheid
En voort duurt de strijd

6. Oeros

Oeros, Oeros, Oeros
Oeros, Oeros, Oeros
Oeros, Oeros, Oeros

De wereld ontwaakt in ochtendrood
Als bloed bij 't breken van de dag
Tomeloos, onverdroten
Jaag ik op deze woeste kracht

Oeros, Ontembaar
Oeros, Ontbonden
De Oeros ontslaapt
En de die man ontwaakt

De Uruz in mijn hart
Ontketen mijn verstand
Mijn kracht
Neem dit offer hoort mijn bede
Tot de sterken toe te treden

Mijn speer treft haar doel, de Oeros ontlaadt
Met horens als zwaarden en ogen vol haat
Rood kleurt de grond, een hevige strijd
Ons bloed vermengt en het beest bezwijkt

Oeros, Ontembaar
Oeros, Ontbonden
De Oeros ontslaapt
En de die man ontwaakt

De Uruz in mijn hart
Ontketen mijn verstand
Mijn kracht
Neem dit offer hoort mijn bede
Tot de sterken toe te treden

Oh, Uruz doop mij in het bloed
Vereen mij met uw moed
En de woede van het wezen
Is in mijn ziel herrezen

Oeros, Oeros, Oeros

Oeros, Oeros, Oeros

Oeros, Ontembaar
Oeros, Ontbonden
De Oeros ontslaapt
Oeros, Ontembaar
Oeros, Ontbonden
De Oeros ontslaapt
En de die man ontwaakt

De Uruz in mijn hart
Ontketen mijn verstand
Mijn kracht
Neem dit offer, hoort mijn bede
Tot de sterken toe te treden

Oh, Uruz doop mij in het bloed
Vereen mij met uw moed
En de woede van het wezen
Is in mijn ziel herrezen
Mijn weerbaarheid bewezen

7. Wederkeer

Verlangend naar de zegetocht
Onder vaandels van het vaderland
Vechtend immer voor de eer
Gelovend in de wederkeer

Met onbesuisde krijgslust
Verankerd in ons beminde land
Speermannen aan de top van het krijt
De Carnyx klinkt aan de overkant

Beroofd van ons geloof en trots
Is het leven ons niets meer waard
Onze kracht zit diep geworteld
Onbereikbaar voor het langste zwaard

8. Ijzige Nacht

Oh hoort de kille wind, huilend door het woud
Schuil voor de wintervorst, hij teistert ons met kou
De warme zon verloor haar kracht, we zien nu slechts haar gloren
Een winterstorm belaagt het land en het leven wordt bevroren

Wij tarten de ijzige kou
Met vuur dat nimmer doven zal
En ontsteken de moed in haard en hart
Voor de weg door de ijzige nacht

Gevangen, een kooi van ijs op woeste kille vlakten
Waar hoop vergaat en schreeuw verstomt in winters' gure nachten
Nimmer zagen wij een kracht zo koud en ongetemd
Dat geest bevriest en 't lichaam smacht tot de zon haar stralen wendt

Wij tarten de ijzige kou
Met vuur dat nimmer doven zal
En ontsteken de moed in haard en hart
Voor de weg door de ijzige nacht

De donkere reis naar het licht
Gevecht tussen leven en dood

Mijn adem vermengt zich met mist
Een kille nevel in de duisternis
Doden rijden van vlees ontdaan
Jagend en joelend langs de bleke maan

Dit is de langste nacht van het jaar
De wereld staat stil en de dag lijkt niet te bestaan
Mens en dier bevroren in de tijd, wachten smachtend op de zon
Als het dodenleger door de hemelen rijdt
Het ijs in onze baarden, de kou in onze voeten
Waar is de zon? Wanneer mogen wij haar begroeten?
De donkere reis duurt voort en kou striemt mijn gelaat
Twaalf ijzige nachten door dit kille winters gewaad

Als heide onder voeten kraakt
En een winterstorm door de hemelen raast
Verheugt u nu de twaalfde nacht
Zij brengt het licht weer van de dag

Daar aan de einder breekt de zon de winternacht
Zij zal ons bevrijden van ijzige greep die de winter bracht

Wij tarten de ijzige kou
Met vuur dat nimmer doven zal
En ontsteken de moed in haard en hart
Voor de weg door de ijzige nacht

De donkere reis naar het licht
Gevecht tussen leven en dood

9. Raidho

Door 't duister der nacht
Door 't vuur van de dag
Volg ik het pad naar de wijsheid
Ik leef en leer, ik offer en eer
Ik hoor, ik zie, ik spreek

Met vriendschap en vreugd
Verlies en met deugd
Omkleed ik mijn ziel en mijn zinnen
Iedere dag, zolang ik mag
Voel ik, vraag ik, weet ik

Raidho, Raidho
Van de schoot die mij baarde
Tot aan mijn dood

Met moed en beleid
En 't verstrijken der tijd
Vind ik het vuur in mijn leven
Het kind opgebloeid, mijn geest is gegroeid
Hoor ik, zie ik, leef ik

Raidho, Raidho
Van de schoot die mij baarde
Tot aan mijn dood op deze aarde
Raidho, Raidho
Zo de zon die de morgen bracht
Weer sterven zal in de nacht

En komt mijn tijd, dan stel ik met zekerheid
Mijn leven lang werd ik door Raidho geleid

Raidho, Raidho, Raidho...

Raidho, Raidho
Van de schoot die mij baarde
Tot aan mijn dood op deze aarde
Raidho, Raidho
Zo de zon die de morgen bracht
Weer sterven zal in de nacht

10. Ver Verlangen

[Instrumental]

11. Holda

Zij staat op de vlakte, een plek voorbij onze oorden
Haar armen gespreid naar hen die haar toebehoren
Vrouwe Holda, moeder der aard
Toon ons uw wegen, geef ons uw raad
En hoed de zielen die van heinde en ver tot u komen

Holda, Holda

Zij rijdt met de Hoge en jaagt aan het zwerk
Zij spreekt, en de doden verlaten hun zerk
Zij drijft de stormwind vooruit in de langste der nachten
Behoedster van zielen verstoken van 't kruis
Zij reikt hen de hand en geeft ze een thuis
Aan het eind van de wel daar staat ze hen op te wachten

Holda, Holda

En waar zij gaat gehoorzaamt de aard
Gekleed in haar winters gewaad
Weeft zij de wolken, bedekt ons met sneeuw
Hoedster der stormen

Zij is de wording, de dood, de de cyclus van het leven
En bij haar bron worden heil en onheil gegeven

En waar zij gaat gehoorzaamt de aard
Gekleed in haar winters gewaad
Weeft zij de wolken, bedekt ons met sneeuw
Hoedster der stormen

Offer dan de laatste schoof der korenaren
Roep haar aan, daar bij haar bron
Want waar zij gaat zal de aarde weder baren
En delen wij in haar oogst

(Hop, hop, haastige man
Onze kat heeft laarzen aan
Rent daarmee naar Holda's bron
Vindt een kindje in de zon)

Hoogten, diepten spreken haar naam
Eeuwige vrouwe, hoort mij aan

Ontsteek de daadkracht, de ijver in mij
Breng dan het leven terug in Mei
Spreek mijn naam in de langste nacht
Roep mij, en ik neem deel aan uw jacht

Holda, moeder van de aard

12. Zomervuur

Ik volg de weg waar het bospad helt
Voorbij de berken naar 't heideveld
En ik sluit mijn ogen in de heldere zon
En voel de warmte die de aarde doordrong
Bracht leven aan de kille grond
Opdat zij haar kracht hervond

Ontsteek nu het zomervuur
Dans tot in de nacht
Voel de dauw in het ochtenduur
Nu wendt het zonnerad

Langs beek en bos over glooiend land
En velden bewerkt door mensenhand
De adem tussen zaaien en oogst
Een weelderige dans tussen leven en dood
Trots draagt zij haar groen gewaad
Een krans van bloemen in het haar

Ontsteek nu het zomervuur
Dans tot in de nacht
Voel de dauw in het ochtenduur
Nu wendt het zonnerad

De nacht verdween nog voor zij begon
Het licht lonkt aan de horizon
Ochtend van het wendend rad
En schaduwen dansen op mijn pad

Ontsteek nu het zomervuur
Dans tot in de nacht
Voel de dauw in het ochtenduur
Nu wendt het zonnerad

Verhaal van uw vaderen
Zingt van Godenkracht
Heft de hoorn, drinkt ter minne
Onder Litha's pracht





HEIDEVOLK LYRICS